Posted on

Gnecht Rubbrechd (Theodor Storm)

Vo draußd, vom Wäldla do kumm iich har;
iich muss euch sooch, es weihnachd scho saar!
Übbäall auf die Dannaschbids
do doun goldna Lichdla blids,
unn dou drom ausm Himmlsdoor
schaugd mid großa Aachn äs Griskindla voor.
Unn wii ich su gaah durch finsdän Dann,
dou rufds mich mid an helln Schdimmla an:
“Gnechd Rubbrecht”, hods grufn, “aldä Gsell´,
nimm dii Bee in dii Händ unn renn arch schnell!
Dii Karzn fanga zu brenn oo,
äs Himmlsdoor is aufgedoo,
Dii Aldn unn dii Junga sulln nuu
von dä Jachd von Lem ämol ruu,
unn morchn fliech iich nunder auf die Ern;
äs sull nämlich widdä Weihnochdn wern!”
Iich souch: “Ach du libbä Harr Grisd,
mei Wechla fast am End edzd isd;
iich sull nua noch in dii Schdod,
wus arch vill gudda Kinnä hod.”
“Hosd dei Säggla aa bei diä?”
Iich souch: “Dös Säggla dös is hiä;
weil Äpfla, Nüss unn Mandlkarn
assn frumma Kinnä garn.”
“Hosd dei Rudn aa bei diä?”
Iich souch: “Dii Rudn, dii is hiä;
abbä für die Kinner nuä dii schlachdn,
dii driffd sa aufs Deil, än rachdn!”
‘s Grisdkindla soochd dann: “Su is rachd;
na dann geh mid Godd, mei dreuer Gnachd!”
Vo draußd, vom Wäldla do kumm iich har;
iich muss euch sooch, es weihnachd scho saar!!
Nu sochd ämol, wii ich sa hiä dirnna find!
Senns guda Kind, senns schlachda Kind?

Iich muss noch a wend dro arwed, abbä dös werd scho 🙂

Übbäsedsd von dä deudsch Schbrooch in dii frängischa vo: Sabine Wanner

Image by Willgard Krause from Pixabay